خاطرات فوتبالی با جان لوییجی لنتینی؛ گران‌ترین بازیکن سال 1992 و ستاره تکنیکی میلان و تورینو

طرفداری | جان لوییجی لنتینی (Gianluigi Lentini) زاده 27 مارچ 1969 در شهر کارمانیولای ایتالیاست. او در پست‌های وینگر راست و چپ بازی می‌کرد. لنتینی از پدر و مادری اهل سیسیل به دنیا آمد و فوتبالش را از آکادمی باشگاه تورینو آغاز کرد. او از سال 1986 به تیم اصلی تورینو منتقل شد و در هفته دهم سری‌آ برابر برشا، برای نخستین بار پیراهن تورینو را پوشید. لنتینی در دو فصل نخست حضورش در تیم اصلی تورینو، آمارهای 12 بازی در فصل 87-1986 و 20 بازی در فصل 88-1987 را به ثبت رساند.

تورینو برای پرورش هرچه بهتر بازیکن جوانش، او را در فصل 89-1988 به صورت قرضی به آنکونا در سری‌ب فرستاد. لنتینی در هفته هشتم سری‌ب برابر آولینو، برای نخستین بار در فوتبال حرفه‌ای خود گلزنی کرد. او آمار 45 بازی و چهار گل را در باشگاهش به ثبت رساند و به رشد فنی و فیزیکی خوبی در این دوره قرضی خود رسید. او در فصل 90-1989 که تورینو نیز به سری‌ب سقوط کرده بود، به این باشگاه بازگشت. او با آمار 23 بازی، شش گل و یک پاس گل از خود، نقش مهمی در صعود تورینو به سری‌آ داشت.

او پس از بازگشت تورینو به سری‌آ، یکی از امیدواری‌های هواداران این باشگاه برای بازسازی مجدد ترکیب تیم جهت حضور بهتر در بالاترین سطح فوتبال ایتالیا بود. لنتینی در هفته سوم برابر اینتر و هفته دهم برابر میلان گلزنی کرد و با حرکات تکنیکی خود، فوتبال‌دوستان را از دیدن استعدادی جدید در فوتبال ایتالیا ذوق‌زده کرد. 40 بازی، هفت گل و پنج پاس گل، حاصل این فصل لنتینی در ایتالیا بود. حضور تورینو در جام یوفا در فصل 92-1991، به این بازیکن اجازه داد تا توانایی‌هایش را به تمام اروپاییان نشان دهد. او به همراه تورینو به فینال جام یوفا صعود کرد و در نهایت نایب قهرمان این تورنمنت شد. دو پاس گل لنتینی در نیمه نهایی جام یوفا برابر رئال مادرید، تورینو را پیروز دو دیدار سخت برابر پرافتخارترین تیم اروپا کرد. او در دیدار رفت فینال برابر آژاکس نیز یک پاس گل داد تا یکی از بازیکنان مهم تورینو در درخشش اروپایی این باشگاه باشد. 49 بازی، 9 گل و سه پاس گل، آمار نهایی لنتینی در این فصلش در تورینو بود.

پای چپ استثنایی لنتینی و سبک بازی تماشاگر پسند او از چشمان تیزبین سیلویو برلوسکونی، مالک وقت میلان دور نماند. برلوسکونی آنچنان مجذوب این بازیکن شده بود که با استفاده از شرایط بد مالی تورینو، پیشنهاد سنگین 18.5 میلیارد لیره‌ای خودش را به این باشگاه رساند تا با شکستن رکورد نقل و انتقالات زمان خود، ستاره تکنیکی تورینو را به میلان بیاورد. هواداران تورینو از جدایی ستاره تیمشان بسیار خشمگین بودند و علاوه بر اعتراض‌های شدید به مدیران باشگاهشان، به سوی لنتینی نیز سکه پرتاب می‌کردند. عبارت «لنتینی 60 میلیاردی» با توجه به مجموع حقوق و رضایت‌نامه بازیکن، در تیتر روزنامه‌های مهم ایتالیا نقش بسته بود. این رکوردشکنی و درخشش برابر رئال مادرید، انتظارات بسیار بالایی را از این بازیکن ایجاد کرده بود.

نخستین بازی لنتینی در ترکیب میلان برابر فوجیا در هفته نخست سری‌آ صورت گرفت. او در دومین هفته سری‌آ برابر پسکارا، نخستین گلش با پیراهن میلان را تجربه کرد. او بار دیگر حضوری موفق در رقابت‌های اروپایی داشت و به همراه میلان در نخستین سال بازی در لیگ قهرمانان اروپا، به فینال این تورنمنت صعود کرد. لنتینی آمار 9 بازی، دو پاس گل را در لیگ قهرمانان ثبت کرد و به همراه میلان، نایب قهرمان این جام شد. او در شکست میلان برابر مارسی در فینال اروپا، 90 دقیقه بازی کرد. اوج درخشش لنتینی در پیراهن میلان در هفته 21 سری‌آ برابر سمپدوریا صورت پذیرفت که با دو گل و یک پاس گل این بازیکن همراه بود. 46 بازی، هشت گل و 10 پاس گل، حاصل کار گران‌ترین بازیکن میلان در نخستین فصل حضورش در این باشگاه بود. قهرمانی در سری‌آ و سوپرکاپ ایتالیا، از افتخارات تیمی این بازیکن بود.

برچسب «گران‌ترین بازیکن سال 1992 میلان» بر روی این بازیکن، انتظارات را از او بسیار بالا برده بود و با وجود فصل قابل قبول او، هم‌چنان میلانی‌ها نمایش بهتری را از او می‌خواستند. سبک زندگی لنتینی نیز به مذاق بسیاری از رسانه‌ها خوش نیامده بود و آن‌ها از گشت و گذار این بازیکن با پورشه و مدل پوشش او انتقادات فراوانی داشتند. دوران اوج لنتینی در ماه اوت 1993 به شیب نزولی خود رسید. او پیش از شروع فصل 94-1993 در اواخر شب از جنوا به تورین رانندگی می‌کرد و با سرعتی در حدود 200 کیلومتر در ساعت دچار یک تصادف شدید رانندگی شد. شدت تصادف به حدی بود که لنتینی از اتومبیل خود به بیرون پرتاب شد. او به سرعت به بیمارستان منتقل شد و دچار شکستگی جمجمه و آسیب به حدقه چشم شده بود اما در نهایت توانست از این اتفاق، جان سالم به در کند.

او از هفته 19 فصل 94-1993 توانست به میادین بازگردد و در دیدار برابر جنوا، هفت دقیقه بازی کند. آمار او پس از بازگشت به فوتبال در پیراهن میلان، 10 بازی بود و این بازیکن برای دومین بار قهرمانی در سری‌آ را تجربه کرد. او در این فصل با قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، توانست تلخی فصل سختش را تا حدی شیرین‌تر کند. لنتینی در قهرمانی اروپایی میلان، هفت دقیقه حضور در نیمه نهایی برابر موناکو را تجربه کرد. لنتینی بعد از تصادف، دیگر آن لنتینی جذاب تورینو نبود و او در دو فصل بعدی حضورش در میلان، آمارهای 26 بازی، شش گل و دو پاس گل در فصل 95-1994 و 14 بازی، دو گل و سه پاس گل در فصل 96-1995 را به ثبت رساند.

این بازیکن در سال 1996، پس از چهار سال حضور در میلان و تجربه فراز و فرودهای مختلفش، این باشگاه را به مقصد آتالانتا ترک کرد. حضور در آتالانتا، فوتبال لنتینی را احیا کرد و او در 31 بازی به چهار گل و دو پاس گل رسید. او در سال 1997 راهی تیم سابقش، تورینو در سری‌ب شد تا علاوه بر بازگشت به روزهای رویایی خودش، تورینو را بار دیگر به سری‌آ بازگرداند. لنتینی دو فصل در سری‌ب بازی کرد و با آمارهای 38 بازی، سه گل و 40 بازی، سه گل و چهار پاس گل، این باشگاه را در سال 1999 به سری‌آ بازگرداند. او در بازگشت به بالاترین سطح فوتبال ایتالیا، 26 بازی، دو گل و دو پاس گل را ثبت کرد. سقوط مجدد تورینو به سری‌ب، باعث شد تا این بازیکن از نخستین باشگاه فوتبال خود برای دومین مرتبه جدا شود. کوچنزا، کانلی، ساویلیانو، نیکسه و کارمانیولا، آخرین مقاصد باشگاهی این بازیکن بودند. او در سال 2012 بازنشسته شد و به فوتبالش پایان داد.

لنتینی پیش از حضور در تیم ملی بزرگسالان ایتالیا، تجربه چند بازی ملی در تیم‌های رده‌های پایه ایتالیا را داشت. او در دیدار ایتالیا برابر رومانی در سال 1991، برای نخستین بار پیراهن تیم ملی کشورش را پوشید. لنتینی تا سال 1993، حضور فعالی در دیدارهای کشورش داشت اما از این سال تا 1996 دیگر به تیم ملی ایتالیا دعوت نشد. دیدار سال 1996 ایتالیا برابر بوسنی، آخرین بازی ملی این بازیکن بود. او با آمار 13 بازی ملی و دو پاس گل به کارش در تیم ملی ایتالیا پایان داد. او پس از پایان فوتبالش به مدیریت رستوران و اداره یک مزرعه مشغول شده است و به دور از هیاهو و توجه، مشغول به زندگی است. شاید لنتینی هم‌اکنون، بیشتر از خیلی از انسان‌های دیگر قدر زندگی خود را بداند زیرا در مقطعی بسیار نزدیک به مرگ بوده است.

مطالب مشابه

آندرس گوگلیلمینپیترو؛ سخت‌ترین نام مشترک اینتر و میلان با سابقه حضور در بوکاجونیورز

داویده فونتولان؛ مرد پرتلاش و متعصب اینتر با سابقه بازی در جنوا و بولونیا

هریستو استویچکوف؛ خنجر بلغاری بارسلونا و آقای گل جام جهانی 1994