رافائل واران: منچستریونایتد خلاف رئال مادرید هیچ ساختاری ندارد؛ حتی نمی‌دانیم مشکلات گردن کیست!
طرفداری | رافائل واران، مدافع سابق رئال مادرید و منچستریونایتد در همان شروع ماجراجویی جدیدش در کومو با مصدومیتی جدی روبه‌رو شد و فوتبال بازی کردن را کنار گذاشت.
این فوتبالیست سابق 31 ساله که از ارکان مهم تیم ملی فرانسه در سالیان پیش شمرده می‌شد، با وجود افتخارآفرینی‌های همیشگی در رئال مادرید، در منچستریونایتد نتوانست موفقیت‌های چشمگیر گذشته را تکرار کند و لحظات پرچالشی را سپری کرد. با این حال واران می‌گوید منچستریونایتد را خیلی دوست دارد و انتقادهایش هدف سازنده دارند.
- بخش اول مصاحبه رافائل واران: تن هاخ می‌خواست از رونالدو «درس عبرت» بسازد؛ نیاز او قربانی کردن ستاره بود
بخش دوم مصاحبه واران با وب‌سایت اتلتیک در خصوص دوران حضور در رئال مادرید، تفاوت ساختاری رئال مادرید و منچستریونایتد و نبود تصمیم‌گیرنده در جمع شیاطین سرخ را می‌خوانید.
واران و هم‌تیمی بودن با ستارگان بزرگ در رئال مادرید
در رئال مادرید حس می‌کنی یک گلادیاتور یا یک سرباز میدان جنگ هستی. وقتی پایت را به زمین می‌گذاری، آماده‌ای همه توانت را برای بُردن خرج کنی. فرمول موفقیت رئال مادرید غیر از داشتن استعدادهای برتر آن نسل، ثبات با رهبرانی بزرگ و ذهنیت مشترک همه آنها بود. از نظر روانی، هرگز خودمان را مدعی نمی‌دانستیم؛ درست مثل چگونگی بازی تیم‌های کوچک مقابل بزرگ. باید ترکیبی از تواضع و غرور نشان می‌دادیم. نقاط قوت‌مان را می‌دانستیم اما غرور نابه‌جا نداشتیم. کمی لغزش می‌توانست همه چیز را از بین ببرد.
هماهنگی بالای بازیکنان رئال مادرید؛ بازیکنان باهم حرف نمی‌زنند!
همه در رئال مادرید می‌دانستند باید چه کار کنند. گاهی اوقات پرس می‌کردیم و گاهی اوقات نه. هیچ‌کس حرفی نمی‌زد. در برخی بازی‌ها با گذشت نیم ساعت از بازی انگار به بن بست خورده بودیم اما بدون اینکه حرفی بزنیم، رویکرد را عوض می‌کردیم. رئال مادرید از نظر تاکتیکی تیمی با ساختاری منطعف و غیرقابل‌پیش‌بینی بود. سبک مشخصی نداشتیم؛ گاهی اوقات حتی بدون اینکه انتظارش را داشته باشیم، حمله می‌کردیم و فقط دیدن یک روزنه کوچک کافی بود.
شیوه کار با آنچلوتی و زیدان و دلیل جدایی واران از رئال مادرید
آنچلوتی به بازیکنانش خیلی نزدیک است و آنها را درک می‌کند. او به خوبی به بازیکنانش اعتمادبه‌نفس و احساس راحتی می‌بخشد. زیدان هم شبیه به آنچلوتی همیشه آرام، خوش‌بین و آماده حمایت از بازیکنانش است. وقتی مربی به بازیکنش اعتمادبه‌نفس می‌دهد، او هم در عوض می‌خواهد این لطف را جبران کند. اگرچه در رئال مادرید حس کردم دیگر نمی‌توانم چیزی بیشتر از گذشته برای ارائه داشته باشم. رئال مادرید فوق‌العاده بود اما دیگر کاری برای انجام دادن نداشتم.
تفاوت ساختار رئال مادرید و منچستریونایتد
در منچستریونایتد من به عنوان بازیکن، ساختار مشخصی نمی‌دیدم که نشان دهد اوضاع به چه شکلی پیش می‌رود اما در رئال مادرید و در همه سطوح باشگاه رویکرد مشخصی وجود دارد. در منچستریونایتد معلوم نبود چطور بازیکن جذب می‌شود و چگونه قرار است در زمین بازی کنیم. فرایند و رویه یکسانی وجود نداشت. البته این به شخص خاصی برنمی‌گردد؛ مشکل این است حتی نمی‌دانیم این مشکلات تقصیر چه کسی است. افراد زیادی در تصمیم‌گیری نقش داشتند و معلوم نبود چه کسی واقعا تصمیم‌گیرنده است. در واقع همه و هیچ‌کس در منچستریونایتد تصمیم می‌گرفتند.
رئال مادرید چارچوب ثابتی دارد؛ بازیکنان می‌آیند و می‌روند اما همیشه ساختاری مستحکم وجود دارد. وقتی بازیکن جوان وارد تیم می‌شود، مدتی باید یاد بگیرد و این فرصت به آنها اجازه رشد می‌دهد. وقتی در 18 سالگی به رئال مادرید رفتم، مسئولیتی در رختکن نداشتم و فقط آنجا بودم تا یاد بگیرم. در منچستریونایتد ممکن است بازیکن جوان با قیمت بالا خریداری شود و بلافاصله او را در ترکیب بگذارند؛ آن هم با مسئولیت‌های زیاد در لیگی بسیار سخت. این یعنی آن بازیکن جوان، در همان شروع کار با فشار کاری زیادی روبه‌رو است.
منچستریونایتد و ناتوانی در مدیریت فشارها
این باشگاه تسلیم فشارها شده است. یک باشگاه باید بتواند با ساختن استراتژی بلندمدت، مقابل فشار روزانه و هر سه روز یک بار بازی کردن، دوام بیاورد. باید در میان این طوفان‌ها آرامش داشت. در رئال مادرید، افراد فشار موجود را می‌پذیرند و برای کنار آمدن با آن، برنامه‌ریزی می‌کنند. بازیکنان رئال مادرید در بهترین شرایط هستند چون باشگاه از آنها مقابل فشارها محافظت می‌کنند. در رئال مادرید از بازیکن حمایت می‌شود و این در حالی است که در این باشگاه بیشترین فشار وجود دارد. در منچستریونایتد اما فشارها به شکل مناسبی کنترل نمی‌شود.
خاطره رافائل واران از منچستریونایتد
ما همیشه می‌خواستیم محبت هواداران را در زمین بازی جبران کنیم. آمادگی جنگیدن و تسلیم نشدن را داشتیم. منچستریونایتد، باشگاهی استثنایی، جادویی و خاص است. نمی‌توانم جز تمجید چیزی بگویم چون به این باشگاه، علاقه زیادی دارم و برایش احترام قائلم. حتی انتقادهایم نیت خوب و سازنده‌ای دارد. نمی‌خواهم کسی را مقصر جلوه دهم چون همه خواسته من، موفقیت منچستریونایتد است.