سوال بزرگ روز؛ منچسترسیتی درون دروازه دچار مشکل شده است؟
طرفداری | پست دروازه شاید بزرگ‌ترین مشکل منچسترسیتی در حال حاضر نباشد اما هم ادرسون و هم اشتفان اورتگا اخیراً عملکرد متزلزلی داشته‌اند. آیا وقت تغییر فرا رسیده است؟
پس از این که منچسترسیتی بار دیگر برتری خود در یک بازی را از دست داد و در بازی رفت پلی آف لیگ قهرمانان اروپا در خانه با نتیجه 3-2 مقابل رئال مادرید شکست خورد، تیم پپ گواردیولا برای صعود به مراحل حذفی در دیدار برگشت که هفته آینده برگزار خواهد شد، به معجزه نیاز دارد. در صورت ناکامی، تنها شانس آن‌ها برای کسب جام در پایان فصلی بسیار ناامیدکننده، جام حذفی خواهد بود.
مشکلات منچسترسیتی گسترده است و ترکیب مسن آن‌ها نیاز به بازسازی دارد. به نظر می‌رسد باشگاه از این موضوع آگاه است، چرا که در ژانویه حدود 180 میلیون پوند برای آینده این تیم هزینه کرده است.
خط عمودی نمودار: میزان دقایق بازی بازیکن به نسبت دقایق ممکن
دایره آبی و خط پشت آن: مدت زمان حضور بازیکن در باشگاه (برای بیش از یک سال)
دایره قرمز: بازیکنانی که کمتر از یک سال است در منچسترسیتی حضور دارند
با این حال، در پست دروازه‌بان نه تقویتی در ترکیب این تیم صورت گرفته و نه فکری برای آینده شده است. در چنین شرایطی، عملکرد دو دروازه‌بان تیم در هفته‌ها اخیر، این سوال را به وجود آورده که آیا ادرسون و اشتفان اورتگا همچنان گزینه‌های مناسبی برای این پست هستند یا خیر.
سه شنبه شب، در حالی که منچسترسیتی 2-1 جلو بود و 85 دقیقه از زمان بازی گذشته بود، ادرسون ارسال بی‌دقت اورلین شوامنی را مهار کرد و سپس بدون هیچ فشاری، در تلاش برای یک ارسال بلند، ضربه‌ای بسیار ضعیف زد که توپ را مستقیماً به جود بلینگام در نیمه زمین منچسترسیتی رساند.
چند ثانیه بعد، وینیسیوس جونیور از زاویه‌ای بسته و مستقیماً به سمت ادرسون شوت زد اما این دروازه‌بان به جای مهار توپ، اجازه داد توپ به او برخورد کند و در برگشت به براهیم دیاز برسد تا این بازیکن بازی را به تساوی بکشاند.
شاید انتقاد از یک دروازه‌بان به خاطر دفع نکردن بهتر توپ پس از مهار شوتی از فاصله نسبتاً نزدیک مقابل یکی از بهترین بازیکنان جهان، سختگیرانه به نظر برسد اما اینجا بالاترین سطح فوتبال و لیگ قهرمانان اروپاست و تیم‌های بزرگ با همین جزئیات پیروز می‌شوند. سطح بازی مقابل رئال مادرید به قدری بالاست که چنین لحظاتی تعیین کننده‌اند و با تماشای آن صحنه، به وضوح به نظر می‌رسید ادرسون می‌توانست بهتر عمل کند.
در دقایق پایانی بازی هم ادرسون در خروج از دروازه برای مقابله با وینیسیوس جونیور که با سرعت به سمت دروازه می‌تاخت، کند و مردد بود. همین تردید باعث شد که دروازه‌بان منچسترسیتی در موقعیتی نامطمئن و بدون یار خودی قرار بگیرد و مهاجم رئال مادرید به راحتی توپ را از بالای سر او عبور دهد تا بلینگام آن را وارد دروازه کند. چنین تردیدی برای یک دروازه‌بان می‌تواند مرگبار باشد و در این صحنه هم دقیقاً همین طور بود.
با این حال، دوران حضور ادرسون در منچسترسیتی و در کنار پپ گواردیولا، با پاس‌های کوتاه دقیق و ارسال‌های بلندی که او را در تبدیل دفاع به حمله به سریع‌ترین و مستقیم‌ترین شکل ممکن، منحصر به فرد کرده، بسیار موفقیت آمیز بوده و انقلابی در نقش دروازه‌بان ایجاد کرده است. پس از پاس گل او روی گل ارلینگ هالند مقابل چلسی در ماه گذشته، ادرسون حالا با 5 پاس گل بیشترین تعداد پاس گل را در بین دروازه‌بان‌های تاریخ لیگ برتر انگلیس ثبت کرده است.
زمانی که تیمش مالکیت توپ را در اختیار دارد، هیچ دروازه‌بانی بهتر از او نیست اما با افت منچسترسیتی در حفظ توپ و شکنندگی بیش از حد این تیم بدون آن، دروازه سیتیزن‌ها در این فصل بیش از همیشه تحت فشار قرار گرفته است. منچسترسیتی در 38 بازی فصل 25-2024، بیش از 59 بازی فصل گذشته گل دریافت کرده است (57 در برابر 54). فقط یک بار در گذشته و زیر نظر پپ گواردیولا، منچسترسیتی در طول کل یک فصل تعداد گل بیشتری نسبت به فصل جاری دریافت کرده و آن 60 گل در فصل 17-2016 بوده است.
البته که ادرسون تنها مقصر این وضعیت نیست. او بیش از حد طبیعی در معرض خطر قرار گرفته و فقدان حمایت کافی از سوی خط هافبک در غیبت رودری، همچنان یک مشکل بزرگ برای منچسترسیتی است. اما داده‌ها نشان می‌دهند که عملکرد ادرسون در مهار شوت‌ها نیز اخیراً به اندازه کافی خوب نبوده است.
می‌توان با استفاده از طرح امید گل نسبت به شوت های درون چارچوب (xGOT) به بررسی این شرایط پرداخت. ابتدا اندکی در مورد این طرح توضیح می‌دهیم. زمانی که یک شوت 70% شانس تبدیل شدن به گل را داشته باشد، مقدار xGOT آن 0.7 خواهد بود. با جمع کردن تمام مقادیر xGOT، تعداد گل‌هایی که انتظار می‌رود یک دروازه‌بان دریافت کرده باشد، مشخص می‌شود. با مقایسه این عدد با تعداد گل‌هایی که دروازه‌بان واقعاً دریافت کرده، می‌توانیم محاسبه کنیم که او با مهارهای خود مانع چند گل شده است.
درست همان طور که مهاجمان با xG ارزیابی می‌شوند، بهترین دروازه‌بان‌ها نیز معمولاً عملکرد بهتری نسبت به مقادیر xGOT خود دارند اما در این فصل، ادرسون تنها کمی نسبت به xGOT عملکرد بهتری داشته و تنها مانع 0.5 گل شده است. در میان دروازه‌بان‌های لیگ برتر انگلیس که در هر رقابت حداقل 90 دقیقه بازی کرده‌اند، ادرسون از این حیث در رتبه 26 از 51 قرار دارد. او دقیقاً در میانه جدول قرار گرفته است.
می‌توانیم از نرخ ممانعت از تبدیل شوت به گل، برای تنظیم شدت شوت‌هایی که یک دروازه‌بان با آن مواجه است، استفاده کنیم. نرخ ممانعت از تبدیل شوت به گل برابر با یک، به این معنی است که دروازه‌بان دقیقاً یک گل به ازای هر گلی که انتظار می‌رود دریافت کند، دریافت کرده است. اگر این عدد بیشتر از یک باشد، یعنی دروازه‌بان بهتر از انتظار عمل کرده و اگر کمتر از یک باشد، یعنی عملکرد او از انتظار پایین‌تر بوده است.
ادرسون در این معیار نیز عملکرد چندان بهتری ندارد. نرخ ممانعت از تبدیل شوت به گل او به ازای هر گلی که دریافت کرده، 1.02 بوده است. به عبارت دیگر، به ازای 50 گلی که او دریافت کرده، یک دروازه‌بان متوسط باید 51 گل دریافت می‌کرد. از این حیث در بین دروازه‌بان‌های لیگ برتر انگلیس، ادرسون در رده 30 قرار می‌گیرد. به طور خلاصه می‌توان گفت که او با مهار شوت‌ها تفاوت زیادی در بازی تیمش ایجاد نمی‌کند.
یکی از دروازه‌بان‌هایی که ادرسون در این رده بندی بالاتر از آن‌ها قرار دارد، اشتفان اورتگا است. دروازه‌بان آلمانی که اخیراً بسیاری او را یکی از بهترین دروازه‌بان‌های دوم لیگ برتر می‌دانستند.
اما اورتگا در این فصل بیش از حد معمول برای منچسترسیتی به میدان رفته و به نوعی بیش از هر فصل دیگری از زمان حضورش در این تیم، در این فصل بازی کرده است. با این حال، برای اولین بار در سه فصل حضورش در باشگاه، او در مهار شوت‌ها عملکرد ضعیف‌تری داشته است. نرخ ممانعت از گل‌های مورد انتظار او در طول دوران حضورش در منچسترسیتی، در هیچ فصلی کمتر از 4.3 نبوده اما این مقدار در این فصل به 1.3- کاهش یافته که نشان می‌دهد او بیش از آن چه باید، گل دریافت کرده است.
نرخ ممانعت از تبدیل شوت به گل اورتگا برای اولین بار به زیر 1.0 کاهش یافته و به 0.93 رسیده است که این مسئله او را در رتبه 38 در میان دروازه‌بان‌های لیگ برتر قرار می‌دهد. مانند ادرسون، به نظر می‌رسد که او در تیمی که به آن اندازه که او در منچسترسیتی به آن عادت داشت بر بازی حاکم نیست، با مشکلاتی مواجه شده و مهارهای او برای بازی در چنین تیمی به اندازه کافی خوب نبوده است.
عملکرد افتضاح او در شکست 5-1 مقابل آرسنال در اوایل این ماه، کمکی به بهبود آمارش نکرد. دیداری که در آن می‌توانست در مهار گل‌های مایلز لویس اسکلی و ایتن وانری عملکرد بهتری داشته باشد. البته هیچ یک از این گل‌ها روی اشتباه منجر به گل رقیب ثبت نشد و اورتگا هنوز در دوران حضورش در منچسترسیتی چنین اشتباهی مرتکب نشده است.
اما ادرسون در این فصل تاکنون دو بار اشتباه منجر به گل مرتکب شده است، درست به همان اندازه که در 110 بازی در طول سه فصل اخیر مرتکب شده بود. 4 اشتباه او که منجر به شوت حریف شده نیز با مجموع اشتباهات او در طول سه فصل گذشته برابری می‌کند.
در حال حاضر یک چیز در منچسترسیتی درست پیش نمی‌رود و نمی‌توان به صورت قطعی گفت که مشکلات دو دروازه‌بان این تیم منجر علت افت سیتیزن‌ها هستند یا نتیجه افت آن‌ها. شانس زیادی وجود دارد که هر دوی آن‌ها در صورت داشتن یک دفاع منسجم و کارآمد، به اوج خود بازگشته و دوباره بهترین عملکردشان را داشته باشند.
اما همچنین دلایلی برای شک کردن به این مسئله وجود دارد که آیا منچسترسیتی دوباره به همان تیم کنترل شده و غالبی که می‌شناختیم، تبدیل خواهد شد یا خیر. اگر این طور نباشد، شاید به این نتیجه برسیم که نه ادرسون و نه اورتگا، دروازه‌بان مناسبی برای این تیم نیستند.
گواردیولا پیش از این مجبور به اتخاذ تصمیمات بزرگی در مورد دروازه‌بان‌هایش شده بود، از جمله کنار گذاشتن جو هارت در ابتدای دوران حضورش در باشگاه و پس از آن متوجه شد که جانشین او، کلودیو براوو نیز مناسب این پست نیست. تنها زمانی که ادرسون به منچسترسیتی آمد، تیم گواردیولا به تیمی قدرتمند و مرگبار تبدیل شد.
ادرسون در طول هشت فصل حضورش در این باشگاه، خدمت بزرگی به آن‌ها کرده اما ممکن است زمان آن رسیده باشد که منچسترسیتی به فکر آینده پست دروازه‌بان تیم خود باشد.
ترجمه از وب سایت theanalyst