آشنایی با یان دناتریس، یوهان کرایوف نخست فوتبال هلند؛ از غیبت در قهرمانی آژاکس تا ریختن مربا روی صفحه گرامافون
طرفداری | یان دناتریس (Jan de Natris) زاده 13 نوامبر 1895 در شهر آمستردام هلند است. او در پست وینگر و مهاجم نوک بازی می‌کرد. برخلاف بسیاری از فوتبالیست‌های اوایل قرن بیستم میلادی، دناتریس، از طبقه کارگر به جامعه فوتبال آمد. او فوتبال را از باشگاهی در شهر آمستردام با نام سویفت شروع کرد و سپس در باشگاه دیگری با نام بلوویت ادامه داد. در سال 1914، باشگاه آژاکس آمستردام، این بازیکن را به عضویت خود درآورد.
دناتریس بسیار ماجراجو بود و علاقه زیادی به فوتبال داشت؛ از این رو هر هفته در جلسه هیئت مدیره آژاکس حضور پیدا می‌کرد تا از فیکس بودنش در بازی تیمش مطمئن باشد. او در تمرینات آژاکس بسیار سرعت خوبی داشت و در یکی از این تمرینات، در عرض 11 ثانیه، 100 متر زمین را دوید تا خود را به مربیان باشگاهش ثابت کند. مهارت پابه‌توپ قوی با هر دو پا، سرعت زیاد و تکنیک خوب، از این بازیکن، یک مهاجم خطرناک ساخته بود. تمرین با توپ تنیس با پای غیرتخصصی یعنی پای چپ، او را به یکی از فوتبالیست‌های دوپای عصر خود تبدیل کرده بود.
به این بازیکن، یوهان کرایوف آغازین فوتبال هلند می‌گویند زیرا همانند کرایوف، به فلسفه فوتبال تیمش اهمیت می‌داد و در زمین به صورت مداوم با هم‌تیمی‌های خود درباره چگونگی فوتبال تیم، صحبت می‌کرد. آژاکس در سال 1918 برای نخستین بار در تاریخش به قهرمانی لیگ برتر هلند رسید اما بهترین بازیکنش، دناتریس را در مسابقه نهایی که منجر به قهرمانی شد، در اختیار نداشت. او قطار شهر تیلبورگ را از دست داد و در نتیجه، در بازی تیمش برابر ویلم، باشگاه معروف شهر تیلبورگ، حاضر نشد. او به دلیل غیبت در مسابقه، شامل جریمه مالی شد. سال 1919 نیز آژاکسی‌ها قهرمان هلند شدند و این بار دناتریس به علت محرومیت شش ماهه به دلیل درگیری در زمین، از حضور در مسابقه قهرمانی تیمش، محروم شده بود.
او تا سال 1921 در آژاکس حضور داشت و در این سال، راهی دسپارتان هلند شد. با این وجود، دوری دناتریس از آژاکس بیشتر از یک فصل نبود و این بازیکن در سال 1922 به آژاکس بازگشت. او سه سال در آژاکس حضور داشت تا در سال 1925 به دلیل بازی در پست وینگر چپ، بار دیگر از آژاکس جدا شود و این بار راهی ویتسه شود. گفته می‌شد در ویتسه دستمزد بهتری به او پرداخت می‌شود اما این فرضیه هیچ‌وقت ثابت نشد. بار دیگر آژاکس پذیرای ستاره خود در سال 1928 بود و این بازیکن را برای سومین مرتبه جذب کرد. او پس از یک سال بازی در آژاکس، در سال 1929 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
اولین بازی ملی دناتریس برای تیم ملی هلند، در سال 1920 صورت پذیرفت. او در این سال در بازی کشورش برابر دانمارک به میدان رفت و در نخستین بازی ملی‌اش، نخستین گل ملی را به ثمر رساند. او سپس در دو بازی ملی دیگر برابر ایتالیا و سوئیس به میدان رفت و در دیدار برابر سوئیس، موفق به ثبت دومین گل ملی‌اش شد. پس از سه بازی ملی، دناتریس به لیست تیم ملی هلند برای المپیک 1920 آنتورپ بلژیک رسید. او در سه بازی هلند در المپیک به میدان رفت و به همراه کشورش به مدال برنز المپیک رسید. در مرحله یک‌چهارم نهایی، دیدار سوئد و هلند با نتیجه 4-4 به وقت‌های اضافی کشیده شده بود و دناتریس در دقیقه 112 با گل طلایی خود، کشورش را به نیمه نهایی المپیک رساند.
حضور هلند در این دوره از المپیک پر از حواشی مختلف بود. در ابتدا، مقامات هلندی، بازیکنان کشورشان را در یک کشتی لنگر انداخته مستقر کردند. در این کشتی، بازیکنان مجبور به اقامت در اتاقی بودند که فاقد برق و دستشویی بود. دناتریس به نمایندگی از بازیکنان به مقامات کشورش اعتراض کرد و این کشتی را در شان خودش و هم‌تیمی‌هایش نمی‌دید. مقامات هلندی سعی بر دلجویی از بازیکنان با اهدای یک گرامافون از سوی سفیر هلند در بلژیک داشتند اما بازیکنان به رهبری دناتریس، صفحه‌های گرامافون را به مربا آغشته کردند و سپس آن را به دریا پرتاب کردند.
در نیمه نهایی المپیک، هلند با سه گل از بلژیک شکست خورد و به مسابقه برای کسب مدال نقره و برنز فرستاده شد. در این دوره، تیمی که در فینال شکست می‌خورد نیز وارد جدول بازنده‌ها می‌شد تا برای مدال نقره بازی‌های بیشتری کند. با این وجود، چکسلواکی که در فینال برابر بلژیک شکست خورده بود، در مرحله نهایی شرکت نکرد تا هلند پس از شکست برابر اسپانیا در دیدار نهایی جدول بازنده‌ها، مدال برنز را تصاحب کند. دناتریس به المپیک 1924 نیز اعزام شد. او در تمام بازی‌های کشورش در این دوره از المپیک بازی کرد و موفق به ثبت یک گل در بازی نخست برابر رومانی شد اما در نهایت، به مدالی در این دوره از المپیک نرسید. آخرین بازی ملی او نیز برابر دانمارک در سال 1925 رقم خورد و دناتریس با 23 بازی ملی و پنج گل، به کارش در تیم ملی کشورش پایان دهد. او پس از پایان فوتبالش مدتی به فروش کالاهای بهداشتی مشغول بود و سپس در اتحادیه فوتبال هلند حضور پیدا کرد. او در 16 سپتامبر 1972 در آمستردام درگذشت.
